Het begon allemaal in Augustus 2010
Op een bepaald moment bedacht ik me dat als ik wilde opvallen als kunstenaar en fotograaf, dan moest ik iets bedenken dat de kijker lang bij blijft. Langer dan een paar seconden.
Dat kan je doen door een bepaalde boodschap over te brengen waar mensen over na moeten denken. Of door overweldigende hoeveelheden te maken, zodat de kijker langer bezig is met kijken.
Tot nu toe het meest vrouwelijke modellen gebruikt voor mijn kunst. Dat was het makkelijkste, omdat vrouwen altijd mooi zijn.
Maar ik ben er achter gekomen dat je met mannen net zoveel kanten op kunt. Eigelijk zijn mannen net zo veelzijdig als vrouwen.
En daarbij vind ik dat (deze) mannen extra in het schijnwerpers gezet mogen worden.
De 3 vaste modellen zijn 3 vrienden.
33 keer per persoon ga ik ze fotograferen.
Het is een hele uitdaging om dat zo vaak te doen en het toch interessant te houden. Dat is dan tevens ook gelijk de strijd met mezelf.
Mezelf te dwingen om steeds iets nieuws te bedenken, zonder steeds hetzelfde trucje te gebruiken.
Maar dan kom je toch uit op 99 foto’s?
Juist, als allerlaatste zal ik mezelf op de foto zetten.
Met een baard uiteraard.
100 verschillende baarden, 100 verschillende stijlen, 100 verschillende fotografische technieken en 100 verschillende sferen.
Waarom baarden?
Omdat ik er iets tastbaars aan wilde toevoegen wat ik met mijn handen moet maken. Het hadden net zo goed 100 brillen kunnen zijn, maar baarden vind ik zo interessant omdat een baard zoveel verschillende tegengestelde betekenissen kan hebben.
Bij mannen met baarden denk je al gauw aan oude mannen of geleerden.
Mannen met baarden wekken vertrouwen op of hebben een bepaalde status.
Zouden ze juist iets te verbergen hebben?
Zijn ze knuffelig en lief of agressief?
Er zijn mensen die een serieuze angst hebben ontwikkeld voor mannen met baarden ( 9 - 11 ? )
Mannen met baarden willen vaak laten zien dat ze durven, wat een ander er ook van mag denken.
Ik vind baarden karakteristiek, maar een baard kan ook afleiden van het ware gezicht van een man.
Mijn ervaring met baarden is dat mijn vader vroeger zijn baard liet staan in het weekend en als hij vakantie had.
Dat was geen goed teken, want als hij zijn baard liet staan dan betekende dat hij liet zien dat hij deed wat hij niet laten kon en dus het hem niet uitmaakte wat een ander van hem dacht. Dat was voor hem een goede motivatie om genoeg te drinken om er erg ongezellig van te worden. Daardoor ben ik altijd erg bevooroordeeld geweest over mannen met baarden. Maar dat is nu voorbij, gelukkig.
Omdat ik een obsessie heb om alles in de hand te hebben doe ik alles zelf.
Helaas heb ik een vorm van spierreuma, waardoor het maken van de baarden, de visagie en het fotograferen erg pijnlijk kan zijn.
Maar daardoor kan ik wel laten zien dat een lichamelijke beperking niet in de weg staat om te doen wat je het allerleukst vind, het vertraagt enkel het project een beetje.
Sommige foto’s uit deze serie zullen dus een diepere betekenis hebben, enkele zullen gewoon mooi zijn.
Het is aan de kijker om dat te ontrafelen.
Halverwege 2011 zal dit project geëxposeerd worden.
Met speciale dank aan de 3 modellen :
Twan, Johan en Marijn.
www.honderdbaarden.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten